Αρχικά οι ουρολοιμώξεις είναι δεύτερες σε συχνότητα εμφάνισης μετά τις λοιμώξεις του αναπνευστικού.
Μεταξύ των ασθενών που έχουν παρουσιάσει ουρολοίμωξη, το 25% αυτών έχουν την πιθανότητα μίας νέας υποτροπής.
Γενικά η λοίμωξη συμβαίνει συχνότερα όταν υπάρχουν παράγοντες που ευνοούν τον πολλαπλασιασμό των μικροβίων.
Σε ορισμένους ασθενείς, τα ούρα μπορεί να περιέχουν βακτηρίδια σχεδόν σε κάθε ανάλυση, χωρίς να παρουσιάζουν συμπτώματα, ενώ σε άλλους μπορεί να παρουσιάζονται προσβολές ή υποτροπές λοίμωξης, στα μεσοδιαστήματα των οποίων τα ούρα να είναι στείρα μικροβίων.
Στις περιπτώσεις λοίμωξης στο κατώτερο ουροποιητικό, τα συμπτώματα ποικίλλουν μεταξύ της ήπιας συχνουρίας και των συχνών υποτροπών της σοβαρής οξείας κυστίτιδας.
Αίτια
Το βακτήριο Escherichia coli (Εσερίχια κόλι / E. coli) είναι η αιτία για το 80–85% των ουρολοιμώξεων, με τον σαπροφυτικό σταφυλόκοκκο σταφυλόκοκκος ο σαπροφυτικός να αποτελεί την αιτία για το 5–10% των περιπτώσεων.
Σπανιότερα, οι ουρολοιμώξεις είναι ιογενείς ή μυκητογενείς λοιμώξεις.
Άλλα βακτήρια που προκαλούν ουρολοίμωξη είναι μεταξύ άλλων: η κλεψιέλα, ο πρωτέας, η ψευδομονάδα, και ο εντερόκοκκος.
Σεξουαλική δραστηριότητα
Σε νεαρές σεξουαλικά ενεργές γυναίκες, η σεξουαλική δραστηριότητα είναι η αιτία για το 75–90% των λοιμώξεων της ουροδόχου κύστης, με τον κίνδυνο μόλυνσης να συνδέεται με τη συχνότητα των σεξουαλικών επαφών.
Ο όρος «κυστίτιδα του μέλιτος» έχει χρησιμοποιηθεί για την περιγραφή του φαινομένου των συχνών ουρολοιμώξεων κατά τα πρώτα χρόνια του έγγαμου βίου.
Σε γυναίκες που βρίσκονται στην μετεμμηνόπαυση, η σεξουαλική δραστηριότητα δεν επηρεάζει τον κίνδυνο ανάπτυξης ουρολοίμωξης.
Η χρήση σπερματοκτόνων, ανεξάρτητα από τη συχνότητα των σεξουαλικών επαφών, αυξάνει τον κίνδυνο ουρολοίμωξης.
Οι γυναίκες είναι πιο ευάλωτες και επιρρεπείς σε ουρολοιμώξεις απ’ ό, τι οι άνδρες, καθώς στις γυναίκες η ουρήθρα είναι πολύ κοντύτερη και πολύ πιο κοντά στον πρωκτό.
Καθώς τα επίπεδα οιστρογόνων μιας γυναίκας μειώνονται με την εμμηνόπαυση, οι πιθανότητες εμφάνισης ουρολοιμώξεων αυξάνεται λόγω της απώλειας προστατευτικής κολπικής χλωρίδας.
Καθετήρες ούρων και χειρουργικές επεμβάσεις
Ο καθετηριασμός ούρων γενικά αυξάνει τον κίνδυνο λοίμωξης του ουροποιητικού συστήματος.
Ο κίνδυνος βακτηριουρίας (βακτήρια στα ούρα) κυμαίνεται σε ποσοστό τρία με έξι τοις εκατό καθημερινά και η προφυλακτική χρήση αντιβιοτικών δεν είναι αποτελεσματική στη μείωση των συμπτωματικών λοιμώξεων.
Γενικά ο κίνδυνος μιας συσχετιζόμενης λοίμωξης μπορεί να μειωθεί με την εφαρμογή καθετηριασμού μόνο όταν είναι αναγκαίο, χρησιμοποιώντας ασηπτική τεχνική για να εισάγεται ο καθετήρας και για να διατηρείται ανοιχτός.
Η οξείακυστίτιδα
συχνουρία
επιτακτική ούρηση
δυσουρία
καύσος στην ούρηση
Επίσης μπορεί να υπάρχει πόνος υπερηβικά στα μεσοδιαστήματα των ουρήσεων
αιματουρία, μακροσκοπική ή μικροσκοπική
Γενικά σπάνια προκαλεί η οξεία κυστίτιδα πυρετό
Η διάγνωση
συμπτώματα
εξέταση ούρων
Θεραπεία της οξείας κυστίτιδας
Αρχικά η χορήγηση αντιβίωσης και η σύσταση για λήψη άφθονων υγρών και παραγόντων που αλκαλοποιούν τα ούρα, για απομάκρυνση των μικροβίων δια της φυσικής οδού, δίνουν την λύση στο πρόβλημα με την ελάττωση των ερεθιστικών συμπτωμάτων και την γρήγορη ανακούφιση.
Επίσης όταν υπάρχουν συχνές υποτροπές ή τα συμπτώματα επιμένουν και είναι ενοχλητικά, μπορούμε να χορηγήσουμε αντιβιοτικά για μακρό χρονικό διάστημα, σε μικρές δόσεις επί 3 έως 6 μήνες.
Η οξεία πυελονεφρίτιδα
Είναι λοίμωξη του νεφρικού παρεγχύματος από την πύελο και τους κάλυκες με την ανιούσα οδό. Τα ούρα είναι θολερά ούρα και με πυοσφαίρια κατά σωρούς. Είναι μία πολύ σοβαρή κατάσταση γι αυτόν τον λόγο φρόνιμη είναι η νοσοκομειακή υποστήριξη.
Επίσης δείτε Θεραπεία με Κρουστικά κύματα σε
Κρουστικά κύματα φυσιοθεραπεία
Ραντεβού στα Ιατρεία μας
