Μηχανισμός φυσιολογικής ούρησης

Φυσιολογική ούρηση και διαταραχές

Ο αριθμός των ουρήσεων είναι περίπου 5-6 στον άντρα και 3-4 στη γυναίκα στο 24ωρο. Για την κατανόηση των διαταραχών της ούρησης είναι απαραίτητη η γνώση ορισμένων στοιχείων από τη λειτουργία της ουροδόχου κύστης.

Μηχανισμός φυσιολογικής ούρησης

Τα ούρα κατέρχονται από τους νεφρούς δια των ουρητήρων και αποθηκεύονται προσωρινά εντός της κύστεως μέχρι να αποβληθούν με την ούρηση. Όταν η ποσότητα των ούρων εντός της κύστεως φθάσει τα 200-250ml αρχίζει έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή των ερεθισμάτων.

300-350ml

Όταν η ποσότητα φθάσει στα 300-350ml αν θέλουμε μπορεί να ανασταλεί η ούρηση μέχρι τα 400-450ml όπου και η αίσθηση πλέον είναι πάρα πολύ έντονη ενώ το άτομο δεν μπορεί πλέον με ευκολία να συγκρατήσει τα ούρα.

Αν επιτευχθεί φυσιολογικά η ούρηση κατά την πρώτη η δεύτερη επιθυμία τότε αρχίζει η παραγωγή των κινητικών ερεθισμάτων και η σύσταση του εξωστήρα μυ, δηλαδή της ουροδόχου κύστης. Στη φάση αυτή ο αυχένας της ουροδόχου κύστης ανοίγει ενώ συγχρόνως χαλαρώνει και ο έξω σφιγκτήρας, που βρίσκεται στο επίπεδο του προστάτη αδένα, και έτσι αρχίζει η ούρηση η οποία θα πρέπει να είναι πλήρης.

Συμπερασματικά θα πρέπει, λοιπόν, να υπάρχουν τα παρακάτω χαρακτηριστικά έτσι ώστε να θεωρείται μία ούρηση φυσιολογική.

• Έλεγχος της ούρησης κατά βούληση, δηλαδή να ξεκινά και να σταματά η ούρηση κατά την επιθυμία του ατόμου.
• Η έναρξη της να γίνεται χωρίς καθυστέρηση.
• Η επιθυμία να παρουσιάζεται όταν η ποσότητα των ούρων φθάνει περίπου τα 250ml.
• Η ούρηση να είναι απρόσκοπτη, ελεύθερη χωρίς δυσκολία και χωρίς πόνο.
• Η ούρηση πρέπει να γίνεται γρήγορα χωρίς ακούσιες διακοπές και πλήρης, να μην παραμένει υπόλειμμα ούρων εντός της ουροδόχου κύστης (κατακράτηση).
• Ο αριθμός των ουρήσεων είναι περίπου 5-6 στον άντρα και 3-4 στη γυναίκα στο 24ωρο με τη διαφορά ότι το φυσιολογικό άτομο δε ξυπνάει στη διάρκεια του ύπνου του για ούρηση (νυκτουρία).

Οποιαδήποτε μεταβολή ή διαφορά στους πιο πάνω χαρακτήρες αποτελεί το αποτέλεσμα κάποιας βλάβης, ανατομικής ή λειτουργικής. Η βλάβη αυτή μπορεί να είναι πρωτοπαθής, δηλαδή των οργάνων αυτών, ή δευτεροπαθής να προέρχεται δηλαδή από παθήσεις γειτονικών ή άλλων οργάνων.