Η Καλοήθης υπερπλασία προστάτη εξάχνωση αρχικά αφορά την πλειονότητα των ανδρών που ξεπερνούν την ηλικία των 50 χρόνων ενώ μπορεί να παρουσιασθεί και σε μικρότερες ηλικίες.
Οι επιπτώσεις
Γενικά ένα ποσοστό αντρών με υπερπλασία του προστάτη δεν παρουσιάζει κανένα κλινικό σύμπτωμα ή πάθηση για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.
Συμπτώματα
Υποκειμενικά, όπως η συχνουρία, ημερήσια και νυκτερινή, η δυσουρία και η επιτακτική ούρηση, η αιματουρία και η επίσχεση των ούρων, οξεία ή χρόνια κ.α.
Η υποτροπιάζουσα ουρολοίμωξη, η παρουσία υπολειπόμενου ποσού ούρων (κατακράτηση), και
οι επιπτώσεις στη λειτουργία και τη μορφολογία του ανώτερου ουροποιητικού κυρίως των νεφρών.
Διάγνωση
Οι κυριότερες εξετάσεις ελέγχου της υπερπλασίας του προστάτη είναι κατά βάση τρείς:
- Η δακτυλική εξέταση
- Η μέτρηση της ροής των ούρων
- Το υπερηχογράφημα
Νεότερες τεχνικές εφαρμογές προστατεκτομής , όπως είναι το λέιζερ, έχουν εμφανιστεί στην Ουρολογία
τα τελευταία 5-10 χρόνια, αρχής γενομένης της τεχνικής VLAP με την συμμετοχή των YAG.
Στόχος της θεραπείας αποτελεί η ιστική αφαίρεση και με την τεχνική της συρρίκνωσης, εξάχνωσης του προστάτη.
Ουρολοίμωξη
Η λοίμωξη συμβαίνει συχνότερα όταν υπάρχουν παράγοντες που ευνοούν τον πολλαπλασιασμό των μικροβίων.
Σε ορισμένους ασθενείς, τα ούρα μπορεί να περιέχουν βακτηρίδια σχεδόν σε κάθε ανάλυση, χωρίς να παρουσιάζουν συμπτώματα, ενώ σε άλλους μπορεί να παρουσιάζονται προσβολές ή υποτροπές λοίμωξης, στα μεσοδιαστήματα των οποίων τα ούρα να είναι στείρα μικροβίων.
Στις περιπτώσεις λοίμωξης στο κατώτερο ουροποιητικό, τα συμπτώματα ποικίλλουν μεταξύ της ήπιας συχνουρίας και των συχνών υποτροπών της σοβαρής οξείας κυστίτιδας.
