Οι λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος (UTIs) περιλαμβάνουν κυστίτιδα (λοίμωξη της ουροδόχου κύστης/κατώτερο ουροποιητικό σύστημα) και πυελονεφρίτιδα (λοίμωξη του νεφρού/ανώτερου ουροποιητικού συστήματος). Οξεία απλή κυστίτιδα στις γυναίκες
Στις γυναίκες, η παθογένεση των ουρολοιμώξεων ξεκινά με αποικισμό της κολπικής εισαγωγής από ουροπαθογόνα από την χλωρίδα των κοπράνων, ακολουθούμενη από ανάληψη μέσω της ουρήθρας στην ουροδόχο κύστη και, στην περίπτωση της πυελονεφρίτιδας, στα νεφρά μέσω των ουρητηρών.
Αυτό το θέμα θα εξετάσει την προσέγγιση σε γυναίκες με τυπικά συμπτώματα κυστίτιδας όταν δεν υπάρχει ανησυχία ότι η μόλυνση έχει επεκταθεί πέρα από την ουροδόχο κύστη. Θεωρούμε ότι πρόκειται για οξεία απλή κυστίτιδα.
Όταν υπάρχει ανησυχία ότι η λοίμωξη έχει πιθανώς επεκταθεί πέρα από την ουροδόχο κύστη (π.χ. όταν υπάρχει πόνος στα πλευρά ή άλλα χαρακτηριστικά που υποδηλώνουν πυελονεφρίτιδα, πυρετό ή/και άλλα σημεία συστηματικής νόσου, συμπεριλαμβανομένης της σήψης), θεωρούμε ότι αυτό είναι μια περίπλοκη ουρολοίμωξη .
Αυτή η προσέγγιση για την κατηγοριοποίηση των ουρολοιμώξεων διαφέρει από άλλες καταστάσεις, όπως συζητείται λεπτομερώς παρακάτω.
ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Οι κλασικές κλινικές εκδηλώσεις της κυστίτιδας αποτελούνται από δυσουρία, συχνοουρία, επείγουσα ούρηση και υπερηβικό πόνο. Συχνά παρατηρείται επίσης αιματουρία.
Τα συμπτώματα της κυστίτιδας μπορεί περιστασιακά να είναι διακριτικά και πιο δύσκολο να εξαφανιστούν, ιδιαίτερα σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας.
Οι ηλικιωμένες γυναίκες μπορεί να έχουν μια σειρά από μη ειδικά ουροποιητικά συμπτώματα (όπως χρόνια δυσουρία ή ακράτεια ούρων) που μιμούνται συμπτώματα κυστίτιδας, ακόμη και όταν δεν υπάρχουν ενδείξεις ουρολοίμωξης (UTI).
ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΜΕΛΕΤΩΝ
Μια συστηματική ανασκόπηση μελετών που αξιολογούσαν τη διάγνωση της ουρολοίμωξης σε ενήλικες που κατοικούν στην κοινότητα άνω των 65 ετών έδειξε ότι συμπτώματα όπως η χρόνια νυκτουρία ούρων, η ακράτεια και η γενική αίσθηση έλλειψης ευεξίας ήταν κοινά και μη ειδικά για την ουρολοίμωξη. Αντίθετα, η οξεία δυσουρία (διάρκεια μικρότερη από μία εβδομάδα), η νέα ή επιδεινούμενη επείγουσα ανάγκη ούρων, η νέα ακράτεια, η συχνότητα, η οξεία αιματουρία και ο υπερηβικός πόνος ή ευαισθησία ήταν πιο διακριτικά συμπτώματα.
Ο πυρετός ήταν επίσης ένα διακριτικό χαρακτηριστικό, αν και θεωρούμε ότι οι ασθενείς με συμπτώματα κυστίτιδας και πυρετό έχουν μια πολύπλοκη ουρολοίμωξη. Ομοίως, μεταξύ εξασθενημένων ασθενών, πολλά γενικευμένα σημεία ή συμπτώματα, όπως πτώσεις, αλλαγή στη λειτουργική κατάσταση και αλλαγή στη νοητική κατάσταση, αποδίδονται συχνά σε ουρολοίμωξη, αλλά αυξανόμενα στοιχεία δείχνουν ότι αυτά δεν είναι αξιόπιστοι προγνωστικοί παράγοντες βακτηριουρίας ή κυστίτιδας.
Σε μια μελέτη κατοίκων γηροκομείων, μεταξύ των κλινικών χαρακτηριστικών που προκάλεσαν αξιολόγηση για ουρολοίμωξη (συμπεριλαμβανομένης της αλλαγής στο βάδισμα ή των πτώσεων, αλλαγή στη λειτουργική κατάσταση, πυρετός ή ρίγη), μόνο οξεία δυσουρία, αλλαγή στον χαρακτήρα των ούρων (μεγάλη αιματουρία, αλλαγή στο χρώμα ή την οσμή) και η αλλαγή της ψυχικής κατάστασης συσχετίστηκε με την παρουσία τόσο της πυουρίας όσο και της βακτηριουρίας. Ωστόσο, άλλες μελέτες που ελέγχθηκαν για συννοσηρότητες δεν βρήκαν καμία συσχέτιση μεταξύ της βακτηριουρίας σε ασθενείς στο σπίτι ευγηρίας και των μη ειδικών αλλαγών στην ψυχική κατάσταση (όπως αυξημένη ανησυχία, σύγχυση ή επιθετικότητα).
Μεταξύ εκείνων με βακτηριουρία, δεν φαίνεται επίσης να υπάρχει συσχέτιση μεταξύ αυτών των μη ειδικών αλλαγών της νοητικής κατάστασης και των δεικτών φλεγμονής στα ούρα (δηλαδή, ιντερλευκίνη-6). Επιπλέον, η θεραπεία της βακτηριουρίας σε ασθενείς με οξύ παραλήρημα ή μη ειδικά συμπτώματα δεν σχετίζεται με βελτίωση της νοητικής ή λειτουργικής κατάστασης (αλλά σχετίζεται με λοίμωξη Clostridioides [πρώην Clostridium ] difficile.
Αν και τα θολά ή δύσοσμα ούρα μπορεί να σχετίζονται με βακτηριουρία (όπως αποδεικνύεται σε κατοίκους γηροκομείων δεν υπάρχει καμία ένδειξη οφέλους από τη θεραπεία ασθενών με μόνο αυτά τα παράπονα ως ουρολοίμωξη πριν από την έναρξη των συνήθων συμπτωμάτων κυστίτιδας.
Το χρώμα και η οσμή των ούρων επηρεάζονται από την κατάποση ορισμένων τροφών, την αφυδάτωση και άλλους μη μολυσματικούς παράγοντες. Έτσι, η αυξημένη πρόσληψη υγρών και η προσεκτική παρατήρηση είναι εύλογες αρχικές προσεγγίσεις για ασθενείς που παραπονούνται για αλλαγές στην οσμή ή το χρώμα των ούρων.
Πυρετός, ρίγος και άλλα σημάδια συστηματικής νόσου δεν είναι συμβατά με τη διάγνωση οξείας απλής κυστίτιδας και αυξάνουν την πιθανότητα πυελονεφρίτιδας ή άλλης επιπλοκής της ουρολοίμωξης.
Επιστροφή στο αρχικό μενού → Καθημερινές εξελίξεις στην Ουρολογία
